W czasie Sumy Odpustowej do naszej świątyni w sposób uroczysty zostały wprowadzone Relikwie Świętej Barbary – Patronki parafii.
Relikwie (łac. reliquiae – szczątki, resztki) to materialne pozostałości zachowane po śmierci świętych, przede wszystkim kości, ale także przedmioty osobiste. Kult relikwii sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa, gdy czczono groby męczenników. Niezaprzeczalne świadectwa kultu relikwii pochodzą z IV wieku.
Chrześcijanin w kulcie relikwii nie powinien skupiać swojej uwagi na samym relikwiarzu. Kościół w nauczaniu akcentuje przede wszystkim heroiczność cnót i przykład życia świętych. Relikwie przypominają o społeczności świętych, która cieszy się już chwałą Nieba.
Kult relikwii stanowi istotny element kultu świętych. Czyni go bardziej realnym i namacalnym. Co najistotniejsze, obecność relikwii i cześć oddawana świętym i błogosławionym mają budować wiarę chrześcijan w zmartwychwstanie obiecane wierzącym przez samego Chrystusa.
Kościół czcząc relikwie Świętych wskazuje przede wszystkim na ich łączność ze Świętymi, którzy oglądają Boga twarzą w twarz. Święci podczas swego ziemskiego życia żyli w ścisłej jedności z Chrystusem i łączność ta trwa także po przekroczeniu bramy śmierci. Przez ich wstawiennictwo Bóg daje nam odczuć swoją obecność w szczególnych znakach Jego miłości i miłosierdzia. Dzisiaj w Kościele kult oddawany relikwiom należy do prywatnej pobożności wiernych. Jednak zwraca się uwagę, że można czcić tylko te relikwie, których autentyczność jest potwierdzona przez władze Kościoła.
Kult relikwii, ich dotykanie czy oglądanie, ich bezpośrednia, fizyczna bliskość stają się jakby "przekaźnikiem" ułatwiającym przekazanie danemu świętemu osobistych próśb i trosk. Wierzący człowiek chce "dotknąć", "zobaczyć" heroicznego naśladowcę Chrystusa, który podążał za swoim Mistrzem i z oddaniem służył swoim bliźnim. Stąd też zwyczaj przechowywania relikwii w ozdobnych przedmiotach zwanych relikwiarzami, i umieszczania ich w kościołach. Poprzez relikwie bowiem chcielibyśmy nawiązać bardziej osobisty kontakt ze świętymi czy wręcz z samym Chrystusem. Głęboka wiara w orędownictwo Świętych Patronów, czyli szczególnie określony rodzaj pomocy, jaką wierzący człowiek pragnie wyprosić i wymodlić przy grobie czy relikwiach świętego, to prawdziwy sens kultu i obecności relikwii świętych. Wszelkie relikwie w ostateczności prowadzą do samego Jezusa Chrystusa jako Źródła świętości, do Jego zbawczej misji, Jego Dobrej Nowiny, która spełnia się również w świętych obrzędach sprawowanych w naszych świątyniach. Bo to co się w kościele dokonuje – liturgia – nie jest tylko słowem, ale także znakiem. Znakiem przypominającym, znakiem uobecniającym i znakiem zapowiadającym wspólnotę ze Świętymi w Królestwie Niebieskim.
Relikwie Świętej Barbary, patronki naszej parafii umieszczone zostaływ relikwiarzu wykonanym w pracowni artystów plastyków w Rzeszowie przez pana Marcina Szczepaniaka. Relikwiarz odlany jest z brązu, w centralnym miejscu w pozłoconej kapsule znajdują się relikwie świętej Barbary, które otacza palmowa gałązka – znak męczeństwa, srebrny miecz – jako narzędzie śmierci, kielich – symbol eucharystycznej ofiary i wieża z trzema okienkami – symbolizującymi Trójcę Przenajświętszą.
Relikwie otrzymaliśmy po długich staraniach ze Stolicy Apostolskiej, dzięki życzliwości i uprzejmości wielu ludzi. Relikwie te zostaną umieszczone wraz z zabytkową płaskorzeźbą w kaplicy poświęconej świętej Barbarze, która znajdzie się w zachodniej nawie nowej Świątyni.